Week 2 en 3

Hierbij weer een update van de avonturen van een wout in afrika, het eerste weekend is vrij rustig verlopen en naast wat bodyboarden en het stadje verkennen vrij weinig gedaan. Natuurlijk moet in het weekend de plaatselijke kroeg/disco bezocht worden en ben daar afgelopen vrijdag dus ook heengegaan. Erg grappige tent maar de muziek vind ik waardeloos en alleen de zuid-afrikanen kunnen er een soort line-dance op doen. Wellicht nog een uitdaging voor de toekomst om die te leren.

Nou maandag begonnen de lastige dingen weer en de week is dus ook weer eens voorbij gevlogen. Ik en mijn groepje zijn verdergegaan met een project dat een jaar geleden begonnen is. Het doel van de opdracht is om uiteindelijk een learning centre op de richten waar kinderen met bijvoorbeeld dislectie maar ook allerlei andere aandoeningen waardoor kinderen hier een leerachterstand hebben extra lessen kunnen volgen. Maar daarnaast ook in hun vrije-tijd naartoe kunnen gaan om te lezen en te leren, een soort speciale bibliotheek zal ik maar zeggen. Hier zijn we maandag mee begonnen om uit te pluizen waar de vorige groep gebleven is. Iets wat nog best een redelijke uitdaging bleek daar zijn we het grootste deel van de week mee bezig geweest en we gaan allerlei mensen interviewen die ons hiermee verder kunnen helpen.

Aan het einde van de middag was er ook een les over verkrachting en daar kon je heen als je dat interessant leek. Nou ik met mijn doel voor infromatie daarheen maar toch een beetje misselijk vandaan gewandeld. Wat bleek nu, de mevrouw die deze workshop gaf had zelf een lange geschiedenis van verkrachting achter de rug, om maar een voorbeeld te geven; ze is van haar 6 tot 10e jaar seksueel misbruikt door haar grootvader, daarna kreeg ze een verkeerd vriendje die haar ook misbruikte en waar ze zelfs mee getrouwd is. Toen ze zichzelf daar vanaf had gezet trouwde ze met een goede man die uiteindelijk een pedofiel bleek te zijn en haar dochtertjes misbruikte. Kortom ik werd er even niet lekker van. Maar deze mevrouw had zoveel kennis en opoffering dat ze het hele verhaal niet in een uur kon stoppen en volgende week gaat het verder.

Gelukkig ook weer leuke lessen, na de middag kregen we onze eerste Xhosa lessen. Iets wat lastiger is dan welke taal dan ook die ik heb geprobeert te spreken, zelfs thai’s is makkelijker en dat komt voornamelijk door de klik tonen in de taal. Ze klikken met hun tong op 3 verschillende manieren die ik individueel wel na kan bootsen maar in een woord gaat het nog steeds veels te forceerd en overdreven. Het blijft oefenen en na 2 lessen kunnen we dansen happy birday zingen en hoofd schouders knie en teen. Vrijdag een test en ik moet toch maar even gaan oefenen.

Woensdag moesten we vroeg op en gingen we met de foodkitchen mee om eten uit te delen, we moesten vroeg ons nest uit en zodra we daar waren moest de hele groep aan het werk om kleding te sorteren voor kinderen en waar de normale vrijwilligers 2 dagen over doen hebben wij met 12 man in 2 uur opgelost. Daarna naar de vuilstort waar we brood en soep uitdeelden en daaromheen was een hele ceremonie met bidden en zingen en vanalles. Heb nog veel foto’s en een paar filmpjes weten te maken. Daarna hebben we ook een schooltje gezien waar op kleine schaal mensen die erg slecht kunnen leren geholpen werden door een non en een vrijwilliger en aan het einde smeekte ze bijna of wij een paar dagen lessen konden geven. Iets wat we nog moeten zien, maar het werk dat zij en die kleine paar vrijwilligers neerzetten is erg goed. Een productieve dag voor de hersens.

Natuurlijk doen we ’s avonds ook vanalles, en naast op Port o’Call zitten en bierjes drinken speel ik ook geregeld poker met een paar mensen, iets waar ik steeds beter in begin te worden. Daarnaast wordt er ‘s avonds veel andere spelletjes gedaan van hartenjagen tot uitgebreide drankspelletjes waarmee je soms huisgenoten mee terug moet nemen terwijl je ze overeind probeert te houden. En we hebben een pooltafel die niet helemaal recht is en regelmatig tot hevig gefrustreerde potjes kan leiden.

Donderdag verliep rustig en vrijdag was de dag in de ban van de baai die wij aan het organiseren waren op Port o’Call. Eerder die dag hadden we de hele ochtend les op school over cultural differences, een vrij interactief fenomeen waar het contact en familie van de Zuid Afrikanen vrij goed naar voren kwam. Dingen die bij ons als onbeschoft overkomen is hier doodnormaal en andersom dus het houd een mens bezig om te kijken wat hij wel en niet moet doen en hoe hij op bepaalde omstandigheden reageert. Gelukkig zijn hier genoeg zuid afrikanenen die weten hoe Nederlanders reacheren en die leren ons ook heel wat dingen.
’s Middags mijn eerste en geloof ik ook laatste test in Xhosa gehad en waarempel ik haalde een voldoende, hoe weet ik niet maar vond het wel grappig.

De braai begon om 7 uur maar we wouden dat de oude Port o’callers die op dat moment in alicedale zaten ook mee deden dus werden de taken verdeelt en ik ging de jongens ophalen uit Alicedale. Dus op in een klein autotje 1,5 uur reiden naar de ander campus. Rijden hier is niet moeilijk naast het feit dat iedereen links rijd en dat iedereen zeker 40 km te hard rijdt. Daar wen je gelukkig snel aan totdat je opeens van de toch goede wegen afmoet (belgie is slechter) en drie kwartier over een zandweg moet rijden. Die zijn hier ook veel beter dan degene die ik in Azie heb gezien en met 80 km p/u toch heel goed te doen (snelheid daar was 100). Toen de jongens opgepikt en met 6 man in een heel klein auto-tje terug gereden. Alice dale is zelf niet meer dan een dorp met een township die 2 keer zo groot is. Was wel mooi en in de middel of nowere en was er zo doorheen. Op de terugweg was het al donker en op de zandweg met zeker 400 kilo meer heb ik heel wat rustiger moeten rijden, vooral de remweg was lang. Maar na 2 koeien ontweken te hebben en onbewust rechts te gaan rijden met een snellere weg terug.

De tocht zelf was erg gezellig met allemaal mensen in de auto en aangekomen kon de braai beginnen. Er zouden ongeveer 45 mensen komen en het zijn er uiteindelijk over de 50 geworden. We kregen het vuur in het begin niet aan omdat het hout vochtig was (vochtig hout in Zuid-Afrika?????), ja zelf begreep ik er ook niet veel van. Dus het merendeel was dronken voordat het eerste vlees klaar was. De rest laat ik aan jullie verbeelding en mijn foto’s over maar laten we zeggen het was een succesvol feestje ;).
De dag daarna was het opruimen en het laatste vlees wegbraaien, de hele dag eigenlijk vrij weinig gedaan naast even de stad in geweest en lekker bij het vuurtje lopen hangen. ’s Avonds een paar filmpjes gekeken en ik heb de jongens weer teruggebracht. Helaas is het in het donker rijden lastig, maar als je op de terugweg in je eentje zit is het al helemaal niet fijn. De persoon van wie het wagentje was had hem ’s ochtens weer nodig voor het een en ander (wij denken aan naar school rijden (15 min lopen) maar das niet zeker natuurlijk) wat we wel weten is dat we het de volgende keer anders doen anders was ik in alicedale blijven slapen.

Het weer begint hier al sinds de 2e week kouder te worden en dat kun je goed zien aan de kleding van de plaatselijke Zuid Afrikaners, met elke dag die voorbijgaat hebben ze meer kleren aan sjalen om en mutsen op. De nederlanders lopen allemaal nog in tshirts en korte broeken overdag en ’s avonds wel wat meer maar toch. Maar zondag begon het helaas te regen en dat doet het tot nu toe nog steeds. Maar om de kleding van de locals kun je blijven lachen, het zijn net escimo’s en de nederlanders lopen erbij alsof het herfst is. Helaas is het lopen in de regen een gebeuren dat je moet doen als het regent, en zeker als je 15 minuten van het campus woont. De meeste van mijn broeken zijn nat en ik loop al 3 dagen alleen maar op mijn kisten omdat die droog blijven in dit weer. Dit houd ons echter niet tegen en maandag ging school, regen of geen regen gewoon door. De bedrijven zijn echter anders en er zijn een hoop dicht wegens de regen, vooral omdat het personeel uit de townships moet komen lopen en die vertikken het natuurlijk om door de regen een uur te lopen, zou ik ook doen als ik hun was.

Maandag hadden we weer een les over verkrachting en het was net zo als de eerste erg interesant, alleen heb ik mezelf op een of andere mannier in een nieuw project gepraat en moet ik helpen met het verbeteren van de procedure die de slachtoffers moeten doorstaan. Erg nobel zoals iedereen zegt maar alles kost tijd en dit ook.

Dinsdag zijn we naar Grahamstown gegaan om een voorbeeld van een learning centre (mijn project) te gaan bekijken. Het was erg interresant en het gaf ons een goed voorbeeld van hoe het ooit in PA zou kunnen zijn. Het concept is vrij simpel, je hebt een schooltje en daar ga je vanalles omheen organiseren en na enige tijd krijg je een learning/community centre. Het regende natuurlijk al sinds zondag en dat is blijkbaar niet goed voor mens en auto hier. Ons busje begaf net natuurlijk net toen we terug naar huis wilden vertrekken, de drijfriem was gescheurd dus hij moest snel naar een garage voor een nieuwe voordat hij knapte. Gelukkig waren we met 2 busjes dus is de eerste helft al vertrokken die afspraken hadden en de rest is onder een afdak wezen wachten, ½ uutje later vertrokken wij ook weer terug.

Gister was ook een mooie dag, mijn mobiel is gesneuveld (sorry bas) in de nacht en daarbij mijn wekker dus ook. Ik dus om precies 8 uur wakker worden terwijl ik om dat moment op school moest zijn 2 km verderop. Weer eens een leuk begin van de dag. Maar goed, nieuwe batterij besteld en vrijdag zal hij het weer normaal moeten doen, tot dan elke 12 uur de batterij opnieuw opladen. Had ik maar in nederland een nieuwe gekocht =’(
De rest van de ochtend was rustig totdat ik met Mvr Difford van het verkrachtings gedoe langs verschillende bedrijven ging om te kijken hoe de hulpverlening op de hoogte was.

Bij het politie bureau een vrouwelijke kapitein ontmoet die de baas was van de opvang van dit soort dingen, helaas was ze pas maandag aangesteld en wist ze dus helemaal niets, maar ze was wel enthousiast om ons initiatief en zal mij maandag alle informatie geven die ze heeft over de procedures in het politie bureau en andere dingen. Een erg leuke vrouw en tijd goed besteed, daarna heeft mvr. Difford mij nog de ziekenhuis van het stadje laten zien.

Een woord waardeloos. Er lagen overal lappen en prut op de grond, de mensen die er werken stonden gewoon gezellig met z’n allen te keten. De 2 mensen die het complex moeten besturen zijn afgelope week op de vuist gegaan. Je kunt heel gemakkelijk bij de medicijnen komen zonder dat iemand het door heeft, en wat nog erger is je kunt ook zomaar een kindje meenemen zonder dat iemand het door heeft. Een vreselijk gebouw en ik wou niets anders dan eruit. Later niet ze me nog de psichatrische afdeling zien van het ziekenhuis en die zou je kunnen vergelijken met de afdelingen die we in nederland hebben.

Zoals vast al eerder verteld, dit is een land vol tegenstelling.

Ik zal nog en ingaan op het project van de speeltuin naast de activity centre, want sommigen van jullie hebben heel goed geld gedoneerd. Ik ben ook heel trots om te zeggen dat we uiteindlijk rond de 4000 euro binnen hebben weten te brengen voor het project. Hiervoor wil ik jullie hartelijk bedanken. Het project zelf loop heel rustig, maar binnen 2 week kan er begonnen worden met het vlakmaken van het terrein. De eerste stap van velen.

Meer weet ik zelf ook nog nieit maar volgens mij is er op donderdag een meeting daarover.
Ik heb mezelf weer lamgeschreven en moet nu een verslag tikken voor vrijdag.

Ik hoop dat jullie lekker genieten van het warme weer in Nedereland

Groeten
Wout