Voorbereidingsweek
Door: Wout
Blijf op de hoogte en volg Wout
11 Februari 2014 | Nicaragua, Puerto Cabezas
het project is begonnen
Dat Rome niet in 1 dag is gebouwd dat is beken maar het feit dat het een en ander mis ging met de toren van babilon is ook bekend. Wij zitten nu ergens er tussenin en zijn afgelopen week erg druk bezig geweest met het voorbereiden, begrijpen en overtuigen van de docenten zodat we binnenkort met onze trainingen kunnen beginnen.
Maar om niet op de verhalen vooruit te lopen terug naar Puerto Cabezas. We kwamen met de groep dit verzameld was in Managua zondag middag aan en zijn opgepikt om naar ons huis te gaan voor de komende 3 maanden. We zitten vlakbij het vliegveld in een soort groene villa dat nogal afsteekt tegenover de armzalige huisjes er omheen. Binnen was er niet veel naast een paar stoelen en een tafel, maar bedden waren al geregeld door de dames en heren die eerder waren gekomen. Beeld je een verhaal voor over 4 stapelbedden geleend van een klooster gestapeld op een pick-up en vul de rest maar in ;).
De eerste paar dagen stelde niet veel voor en is doorgebracht met een toer door het stadje, het bouwen van enkele meubels en genieten van het lokale bier en rum. Kasten werden ook gebouwd alleen dan door de mensen van de huisbaas en kwamen pas aan het einde van de week.
Puerto Cabezas zelf stelt niet veel voor, want het is nou eenmaal niet rijk of zelfs goed verbonden met de buitenwereld. De haven waar het stadje naar is vernoemd is te zien op Google-Earth en is daadwerkelijk dat lullige steigertje die je daarop zit. Hoofd inkomsten bron is ontwikkelingswerk (ook al geen goed teken) gevolgd door de export van kreeft, langoustine en hout.
Daarnaast is de natuur waar deze stad in ligt wel ongelofelijk mooi. Vooral de kust is te verkopen als een paradijselijk oord. De slechtste wijken liggen aan het strand maar deze zullen worden opgeknapt met de bouw van een resort aan de kust. Dus ook hier is men niet op het achterhoofd gevallen en is bezig met het ontwikkelen van toerisme. Jammer is alleen wel dat van het geld dat er wordt verdient niet veel bij de lokale bevolking terecht komt.
Ook hebben we les gehad in Miscito wat ook weer prachtig was. Onze docent vertelde liever meer over de geschiedenis en cultuur van zijn volk dan over de taal en aangezien de helft net 2 weekjes les had gehad in Nederland moest er veel worden vertaald. Een leuk samenspel tussen de docent en ons met Miscito, Spaans en Nederlands waarin Johanna, Daan en ikzelf elkaar afwisselden met het vertalen voor de rest. Erg leuk en ik denk best dat we het nog wel eens nodig zullen gaan hebben.
Verder zijn we bezig geweest met de voorbereiding van ons project voor de komende 3 maand. Hiervoor hebben we dinsdag een bezoek gebracht aan stichting Marijn in Nicaragua. Een Nederlandse getrouwd met een Nicaraguaan heeft hier een project opgezet om kinderen naschoolse opvang te geven. Het is ongeveer tegelijk begonnen met StichtingSamenscholen maar dit project wordt gerund door fondsen uit Nederland en daarnaast met de ontwikkeling van het eigen pand proberen ze zelf wat geld te verdienen. In Nederland kun je voor 15 euro per maand een kind sponsoren die dan in de naschoolse opvang terecht komt. Te veel goeds om in een paar zinnen op te schrijven dus kijk maar eens op hun site. www.stichtingsmarijn.nl
Voor ons was het bezoek vooral om met iemand die meer weet over het onderwijs systeem in Nicaragua. (ze heeft nota bene zelf 2 kinderen hier op school zitten) En dat heeft zijn vruchten afgeworpen. Ons idee om terwijl de docenten de trainingen volgen de kinderen bezig te houden met voorleesmoeders hebben we aan de kant geschoven, deels omdat de helft niet eens kan lezen, maar vooral omdat we de kinderen niet willen benadelen om het feit dat ze even geen les krijgen. Verder wat pointers gekregen over de cultuur en eigenlijk de stappen die we wilden zetten nog kleiner gaan maken.
Omdat we donderdag alles moesten presenteren aan de lokale gemeenschap konden we meteen ons tekstje aanpassen en laten vertalen in het Miscito door onze vaste tolk Joshua (aka. Chino, aka. Henk waarom?? Dat weet niemand..). De meeting zelf gaf eigenlijk al een erg goed beeld over hoe er les word gegeven in Nicaragua, iedereen van belang wil een praatje maken en een punt maken, maar aangezien alles in zowel Spaans als Miscito wordt verteld is het allemaal langdradig en is iedereen halverwege de aandacht kwijt.
Dus nadat de Hoofd educatie, de andere hoofd educatie, de directrice, de wijkoudsten waren geweest (note, 2 uur verder) moesten wij nog. Helaas hadden wij een lang stuk maar we hebben wel weer een een beetje de aandacht terug gekregen door ons gebrekkig Miscito. Ik maakte er maar een spelletje van door de woorden die ik verkeerd uitsprak en die zachtjes achter mij werden verbeterd openlijk te discussiëren met de luisteraars en Joshua.. Verder een geslaagde dag en we werden nog uitgenodigd door de andere hoofd educatie om op vrijdag een dag mee te kijken met de docenten.
Op vrijdag ging de bouwploeg op weg om hout te kopen en de bouwplaats voor te bereiden, de Filmploeg ging mee om het te filmen. De kennisoverdracht team bleef thuis om hun lessen voor te bereiden en wij gingen naar de schooldag om daar te kijken hoe het lesprogramma voor de komende maanden eruit gingen zien.
Lang verhaal kort, verhalen net zo lang en met ongeveer de zelfde boodschap als de dag ervoor. Maar we weten nu dat er meer mis met de vorm van lesgeven in Nicaragua dan met de inhoud. Dit viel vooral te merken aan de constante onderbrekingen van afgaande telefoons en pratende mensen waar rustig dooreen werd gedreund. Iets voor ons om naar te kijken. Een informatie dag.
Weekend was rustig met strand, stappen en dansen (op slechte muziek volgende keer een kroeg met salsa ;) ) op vrijdag, en strand,brak en boodschappen voor zondag op zaterdag. Zondag zijn we met zijn allen achterop de pick-up naar een riviertje gereden door een prachtige gebied en daar lekker van de lokale schone, en de door Tristan en mij voorbereidde Barbeque genoten.
Genieten... Volgende week begint de echte bouw en voor ons de voorbereidingen voor de eerste lessen.
Een wat langer verhaal maar er is ook al zoveel te vertellen. blijf kijken op http://samenscholen.blogspot.com/2014/02/wij-zijn-er-klaar.html#more voor de blog van het project. En vergeet natuurlijk onze fondsenwervings pagina niet..
http://project2014nicaragua.alvarum.net/woutvanhaasterenkimvandendungen
Tot het volgende verhaal!!
Wout
Dat Rome niet in 1 dag is gebouwd dat is beken maar het feit dat het een en ander mis ging met de toren van babilon is ook bekend. Wij zitten nu ergens er tussenin en zijn afgelopen week erg druk bezig geweest met het voorbereiden, begrijpen en overtuigen van de docenten zodat we binnenkort met onze trainingen kunnen beginnen.
Maar om niet op de verhalen vooruit te lopen terug naar Puerto Cabezas. We kwamen met de groep dit verzameld was in Managua zondag middag aan en zijn opgepikt om naar ons huis te gaan voor de komende 3 maanden. We zitten vlakbij het vliegveld in een soort groene villa dat nogal afsteekt tegenover de armzalige huisjes er omheen. Binnen was er niet veel naast een paar stoelen en een tafel, maar bedden waren al geregeld door de dames en heren die eerder waren gekomen. Beeld je een verhaal voor over 4 stapelbedden geleend van een klooster gestapeld op een pick-up en vul de rest maar in ;).
De eerste paar dagen stelde niet veel voor en is doorgebracht met een toer door het stadje, het bouwen van enkele meubels en genieten van het lokale bier en rum. Kasten werden ook gebouwd alleen dan door de mensen van de huisbaas en kwamen pas aan het einde van de week.
Puerto Cabezas zelf stelt niet veel voor, want het is nou eenmaal niet rijk of zelfs goed verbonden met de buitenwereld. De haven waar het stadje naar is vernoemd is te zien op Google-Earth en is daadwerkelijk dat lullige steigertje die je daarop zit. Hoofd inkomsten bron is ontwikkelingswerk (ook al geen goed teken) gevolgd door de export van kreeft, langoustine en hout.
Daarnaast is de natuur waar deze stad in ligt wel ongelofelijk mooi. Vooral de kust is te verkopen als een paradijselijk oord. De slechtste wijken liggen aan het strand maar deze zullen worden opgeknapt met de bouw van een resort aan de kust. Dus ook hier is men niet op het achterhoofd gevallen en is bezig met het ontwikkelen van toerisme. Jammer is alleen wel dat van het geld dat er wordt verdient niet veel bij de lokale bevolking terecht komt.
Ook hebben we les gehad in Miscito wat ook weer prachtig was. Onze docent vertelde liever meer over de geschiedenis en cultuur van zijn volk dan over de taal en aangezien de helft net 2 weekjes les had gehad in Nederland moest er veel worden vertaald. Een leuk samenspel tussen de docent en ons met Miscito, Spaans en Nederlands waarin Johanna, Daan en ikzelf elkaar afwisselden met het vertalen voor de rest. Erg leuk en ik denk best dat we het nog wel eens nodig zullen gaan hebben.
Verder zijn we bezig geweest met de voorbereiding van ons project voor de komende 3 maand. Hiervoor hebben we dinsdag een bezoek gebracht aan stichting Marijn in Nicaragua. Een Nederlandse getrouwd met een Nicaraguaan heeft hier een project opgezet om kinderen naschoolse opvang te geven. Het is ongeveer tegelijk begonnen met StichtingSamenscholen maar dit project wordt gerund door fondsen uit Nederland en daarnaast met de ontwikkeling van het eigen pand proberen ze zelf wat geld te verdienen. In Nederland kun je voor 15 euro per maand een kind sponsoren die dan in de naschoolse opvang terecht komt. Te veel goeds om in een paar zinnen op te schrijven dus kijk maar eens op hun site. www.stichtingsmarijn.nl
Voor ons was het bezoek vooral om met iemand die meer weet over het onderwijs systeem in Nicaragua. (ze heeft nota bene zelf 2 kinderen hier op school zitten) En dat heeft zijn vruchten afgeworpen. Ons idee om terwijl de docenten de trainingen volgen de kinderen bezig te houden met voorleesmoeders hebben we aan de kant geschoven, deels omdat de helft niet eens kan lezen, maar vooral omdat we de kinderen niet willen benadelen om het feit dat ze even geen les krijgen. Verder wat pointers gekregen over de cultuur en eigenlijk de stappen die we wilden zetten nog kleiner gaan maken.
Omdat we donderdag alles moesten presenteren aan de lokale gemeenschap konden we meteen ons tekstje aanpassen en laten vertalen in het Miscito door onze vaste tolk Joshua (aka. Chino, aka. Henk waarom?? Dat weet niemand..). De meeting zelf gaf eigenlijk al een erg goed beeld over hoe er les word gegeven in Nicaragua, iedereen van belang wil een praatje maken en een punt maken, maar aangezien alles in zowel Spaans als Miscito wordt verteld is het allemaal langdradig en is iedereen halverwege de aandacht kwijt.
Dus nadat de Hoofd educatie, de andere hoofd educatie, de directrice, de wijkoudsten waren geweest (note, 2 uur verder) moesten wij nog. Helaas hadden wij een lang stuk maar we hebben wel weer een een beetje de aandacht terug gekregen door ons gebrekkig Miscito. Ik maakte er maar een spelletje van door de woorden die ik verkeerd uitsprak en die zachtjes achter mij werden verbeterd openlijk te discussiëren met de luisteraars en Joshua.. Verder een geslaagde dag en we werden nog uitgenodigd door de andere hoofd educatie om op vrijdag een dag mee te kijken met de docenten.
Op vrijdag ging de bouwploeg op weg om hout te kopen en de bouwplaats voor te bereiden, de Filmploeg ging mee om het te filmen. De kennisoverdracht team bleef thuis om hun lessen voor te bereiden en wij gingen naar de schooldag om daar te kijken hoe het lesprogramma voor de komende maanden eruit gingen zien.
Lang verhaal kort, verhalen net zo lang en met ongeveer de zelfde boodschap als de dag ervoor. Maar we weten nu dat er meer mis met de vorm van lesgeven in Nicaragua dan met de inhoud. Dit viel vooral te merken aan de constante onderbrekingen van afgaande telefoons en pratende mensen waar rustig dooreen werd gedreund. Iets voor ons om naar te kijken. Een informatie dag.
Weekend was rustig met strand, stappen en dansen (op slechte muziek volgende keer een kroeg met salsa ;) ) op vrijdag, en strand,brak en boodschappen voor zondag op zaterdag. Zondag zijn we met zijn allen achterop de pick-up naar een riviertje gereden door een prachtige gebied en daar lekker van de lokale schone, en de door Tristan en mij voorbereidde Barbeque genoten.
Genieten... Volgende week begint de echte bouw en voor ons de voorbereidingen voor de eerste lessen.
Een wat langer verhaal maar er is ook al zoveel te vertellen. blijf kijken op http://samenscholen.blogspot.com/2014/02/wij-zijn-er-klaar.html#more voor de blog van het project. En vergeet natuurlijk onze fondsenwervings pagina niet..
http://project2014nicaragua.alvarum.net/woutvanhaasterenkimvandendungen
Tot het volgende verhaal!!
Wout
-
11 Februari 2014 - 11:36
Annemieke:
Wat een belevenissen en leuke impressie aan foto's op je facebook. Leuke groep mensen om je heen zo te lezen? Succes met de voorbereidingen van de lessen en we lezen graag verder. Zullen ook nog even naar de andere linken kijken :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
