Einde van een mooie reis

Erg gezellige dagen hebben we gehad in Sapa. Op dag 2 daar hadden we een erg leuk tafelkleed gezien dat we graag wilden kopen. Maar hier moet natuurlijk wel over onderhandeld worden (in Vietnam is álles onderhandelbaar, van souvenirtjes op de markt tot hotelkamers). Omdat we hierna nog een dag in Sapa hadden konden we er ook lekker lang over doen. Heerlijk spelletje dat onderhandelen. Ze begon met 500.000 Dong (zo'n 18 euro) en daar flink onder begonnen wij met 100.000. Dan ga je een aantal keer wat omhoog en zij omlaag. Zodra de vrouwen op de markt doorhadden dat wij interesse hadden in een tafelkleed werden we omringd door vrouwen die een tafelkleed aan ons wilden verkopen. Maar we wilden alleen die ene mooie, geel met groene. Onderhandelen werkt het beste als je er de tijd voor neemt. Dus na even onderhandeld te hebben liepen we verder, gingen nog kijken naar andere dingen, even wat drinken en op weg terug naar het hotel liepen we weer langs het vrouwtje. Weer gaat de prijs iets omlaag, maar naar ons idee nog niet laag genoeg dus zijn we weer terug naar het hotel gegaan met het idee dat we er morgen nog een middag de tijd voor hebben.
De dag erna in de ochtend nog een wandeling gemaakt door een nabijgelegen dorpje naar een waterval, daar nog een voorstelling gehad van traditionele dansen. En in de middag weer op jacht naar ons tafelkleed. Ondertussen wisten alle marktvrouwen in het dorp dat wij op zoek waren naar dat ene tafelkleed. En ons vrouwtje glunderde helemaal, omdat iedereen ons een tafelkleed probeerde te verkopen, maar wij wilden alleen de hare. Die middag zaten wij ergens wat te drinken en zagen we het vrouwtje in de verte en zij zag ons. Ze stak 3 vingers in de lucht (haar bod was ondertussen gezakt naar 300.000 en ons bod was blijven steken op 200.000), dus wij staken onze 2 vingers in de lucht, maar ze ging nog steeds niet akkoord. Na nog een rondje gelopen te hebben hebben we nog 250.000 geprobeerd, maar ze ging echt niet verder omlaag. Dus hebben wij ons uiteindelijk gewonnen gegeven en hebben we haar 300.000 betaald. Wat natuurlijk ook helemaal geen slechte prijs is, maar het spelletje eromheen is soms gewoon erg leuk.
In dat dorpje wordt je continu gevolgd door marktvrouwtjes die roepen: You buy from me! En dat 'me' wordt heel lang gerekt... Die vrouwtjes hadden wel gevoel voor humor, af en toe deden wij het terug bij hun, liepen we naar ze toe met een pet of sjaal in onze handen en riepen wij met hun stemmetjes 'you buy from meeeee' en dan moesten ze lachen. Sommigen reageerden met een ok, I will pay you next year. .
Er was een vrouwtje die zei dat ze ons de hele middag achterna zou lopen als we niks van haar zouden kopen, dus toen heb ik mijn arm om haar heen geslagen, en zei, gezellig loop maar met ons mee. En begon een praatje aan te knopen. Dit had ze niet helemaal verwacht en moest dan ook lachen. Liep nog een klein stukje mee en haakte toen af.
Erg leuke dag, en toen we ons kleed eindelijk gekocht hadden en nog een rondje liepen, kwamen alle marktvrouwtjes vragen wat we uiteindelijk nou betaald hadden .
's Avonds weer de trein terug naar Hanoi, kwamen om 5 uur aan, terug naar ons hotel, ff douchen en om 8 uur kwam er alweer een busje om ons op te halen voor een paar dagen Halong Bay. Dat is een prachtig natuurgebied in het kustgebied ten zuidoosten van Hanoi. Toen we daar aankwamen was het erg mistig, met een klein bootje werden we naar een grotere boot gebracht. Daar kregen we een lekkere lunch en toen voeren we naar een grot. Supertoeristisch, we liepen daar zo'n beetje als pinguins in een rij te waggelen door die grot... Op zich een mooie grot, met veel hangende en staande rotsen. Daarna terug naar de boot en vanaf daar naar het lokale drijvende dorpje. Dat zijn houten huisje op een soort piepschuim gebouwd waardoor ze blijven drijven. Daar kregen we tweepersoons kayakken en mochten we 45 minuten in de omgeving kayakken. Erg jammer dat het mistig was, maar aan de andere kant had dat ook een prachtig effect. Je zag amper 100 meter voor je, dus hier en daar zag je ineens een boot of een rots uit de mist opdoemen. Het gaf een heel mysterieus effect aan de omgeving. Daarna weer terug naar onze boot voor het avondeten en een avondje rust. Wij hadden ons eigen drinken ingeslagen omdat het op de boot erg duur is. Mag officieel niet, maar ze hebben er niks van gezegd. (drinken is 2 keer zo duur als in een normaal duur cafe aan de kade). Gezellige avond gehad. De volgende ochtend er weer vroeg uitgetrommeld, ontbeten en toen in een bootje naar een andere grot. Hier voeren we met een klein roeibootje een grot in waar we aan de andere kant op een meer uitkwamen omringd door rotsen. In de middag ging een groot deel van de groep naar huis, maar wij hadden 3 dagen en gingen in de middag naar een andere boot waar we met een andere groep mee gingen kayakken. Hier voeren we allerlei grotten in waarna we aan de andere kant op een prachtig meer uitkwamen. Vooral de eerste was erg mooi. Was een lange en pikdonkere grot, dus af en toe links en rechts tegen de muur gevaren (bij gebrek aan goede zaklamp...). Maar uiteindelijk op een prachtige plek rond kunnen varen.
Daarna kregen we onze lunch en gingen we nog naar een drijvend dorpje dat oesters kweekte voor de parels. Hier kregen we uitleg hoe dat in zijn werk ging, erg interessant. En natuurlijk de mogelijkheid parels te kopen, maar helaas is de prijs daar ook veel te hoog .
In de avond weer terug naar onze eerste boot om daar weer met een nieuwe groep (wij waren met een groepje van 5 van de vorige dag) ons avondeten te nuttigen. In de avond, was er een groepje Fransen dat compleet zat was en zich op het benedendek erg aan het vermaken was. Wij zijn maar 'gevlucht' naar het bovendek met een paar andere groepsgenoten. Erg gezellig, spelletje gespeeld, beetje gekletst. En op een gegeven moment maar een flesje 'happy water' tevoorschijn gehaald. Dit wordt ook wel rijstwijn genoemd en is sterke drank gemaakt van ,zoals je al kunt gokken, rijst. Deze hadden wij in Sapa gekocht als souvenir, maar we besloten nu maar vast een flesje te nuttigen. Een gezellige avond gehad!
Volgende dag nog een rondje gevaren met de boot waarna we weer terug gingen naar de haven om met een busje weer naar Hanoi gebracht te worden voor onze laatste dag in Vietnam.
In de avond hadden we een (voor onze wat duurder) hotel uitgezocht met een mooie badkamer met bubbelbad. Nog even een laatste avondje lekker ontspannen, dachten we... Eind van de middag wilden we het bad uitproberen, maar zodra we de bubbels aanzetten stroomde de hele badkamer onder, . De hotelmedewerkers ingelicht en toen zijn we maar gaan avondeten met Michele, een Engelse meid die bij ons op de boot zat in Halong Bay. Lekker uitgebreid gegeten, de Vietnamese Hot Pot uitgeprobeerd (lijkt op chinees fondue). Erg lekker en gezellig. Daarna gingen Wout en ik naar de waterpuppetshow. Grappig om te zien, maar 45 minuten was meer dan lang genoeg .
Terug naar ons hotel om daar weer het bubbelbad uit te proberen dat naar zeggen gemaakt zou zijn. Hup, bad aan wij erin, bubbels aan, en... Hij deed het, 5 seconde lang..., toen knapte er een kabel en stroomde het hele bad weer leeg... . Wij weer naar beneden gezegd dat we hier geen 40 dollar voor gaan betalen en uiteindelijk uitgekomen op 20 dollar, wat een normale prijs is voor een kamer met bed en verder weinig extra's.
Toen was het alweer donderdag, onze laatste dag. Lekker uitgeslapen en ontbeten, tas ingepakt en uitgecheckt. Omdat we 20 dollar hadden gespaard op onze hotelkamer hebben we onszelf getrakteerd op een voetmassage van 70 minuten. Eerst krijg je een lekker voetenbadje waarna je rug, nek, hoofd en armen gemasseerd wordt. En daarna gaan ze aan het werk met je voeten en onderbenen. Heerlijk ontspannen en genieten was dat! Toen nog even de stad in voor wat laatste souvenirtjes. Op het einde nog even stressen omdat we geen rijstwijn konden vinden (aangezien we in halongbay een fles hadden opgedronken moesten we weer nieuwe hebben als souvenir). Om 5 uur nog niks gevonden, maar we moesten terug naar het hotel omdat we naar het vliegveld moesten. In het hotel hadden we het er toevallig over met de medewerker en die kon nog heel snel bij de buren een fles tevoorschijn toveren, helemaal super dus en wij weer blij in de taxi gestapt op weg naar het vliegveld. Om 6 uur daar aangekomen, nog even wat gegeten, ingecheckt en van ons laatste Dong nog een klein souvenirtje gekocht.
En om 8 uur gingen we ons vliegtuig in om Vietnam definitief achter ons te laten en weer terug te keren naar het koude kikkerlandje.
Maar we kunnen terugkijken op een heerlijke vakantie, een prachtig land, met leuke, gezellige mensen en een hoop nieuwe ervaringen erbij!

Knuffel Kim en Wout